Crematie

Crematie is het verbranden van een overledene in de ovenruimte van een crematorium. De as die na het proces overblijft, wordt verzameld in een asbus of urn. De eerste crematie in Nederland vond (pas) in 1914 plaats. In Nederland werd cremeren pas aan het eind van de jaren zestig van de vorige eeuw gelijkgesteld met begraven. Het aantal crematies nam als gevolg van de maatschappelijke ontwikkelingen toe en tegenwoordig wordt meer dan 65% van de overledenen gecremeerd. De wet bepaalt dat de as vier weken na de crematie in de urn bewaard moet blijven.

Na die periode mag u de as op een door u gekozen moment verstrooien. Dat mag op veel plekken. Vaak wordt gekozen voor het strooiveld bij het crematorium. Maar het mag ook op andere plekken, bijvoorbeeld een plek waar uw dierbare een band mee had.

Vanzelfsprekend moet u zich daarbij aan de regels van goed fatsoen houden. Dus niet op drukke plekken en ook niet middenin de stad. Doe het bijvoorbeeld tijdens een winterwandeling in een bos, of bij zonsopgang of zonsondergang op het strand.